نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

آن روزهاي آشوب كه باد معبر آهوان را پر خطر مي‌كرد و درّه‌ها از صداي مرگ پر مي‌شد، ما بيهوده دل نگران تو بوديم. بايد مي‌دانستيم خدا تو را براي زخم‌هاي مقدس‌تري آفريده. تو بايد رنج‌هاي بزرگتر و عميق‌تري را تحمل كني. تو مي‌بايست رتبه‌هاي بلند عشق را بگيري. مي‌بايست مرگ را درهم بريزي و آغازي شوي براي زندگي. وقتي كه باغ‌ها مي‌پژمردند، تو بايد سبز مي‌ماندي. جوانه مي‌زدي، ريشه مي‌دواندي تا جنگل ادامه پيدا كند. بايد مي‌خواندي تا زندگي سروده شود و آوازهاي سرخ عشق در متن تاريك زمانه جاري بماند.